این اثر که به نام‌های "شطرنج‌باز" یا "داستان شطرنج" شناخته می‌شود، آخرین و یکی از مشهورترین داستان‌های بلند اشتفان تسوایگ، نویسنده اتریشی است. این کتاب در سال ۱۹۴۱ نوشته و کمی پس از خودکشی تسوایگ و همسرش در تبعید (برزیل) در سال ۱۹۴۲ منتشر شد و اغلب به عنوان وصیت‌نامه فکری او تلقی می‌شود.
