این کتاب، شرح فوق‌العاده قدرتمندی از ایمان به خیر ذاتی و نجابت طبیعی انسان‌هاست. روتخر برخمان، بدون چشمان اشکبار یا اشتیاق ابلهانه یا ساده‌‌لوحی، نمونۀ بسیار روشن و قانع‌کننده‌ای برای این اعتقاد ارائه می‌‌دهد که ـ به‌رغم شواهد و مدارک کاملاً آشکار مخالف ـ ما گونهای وحشی، حریصی اصلاح‌ناپذیر، موجودی خشن و پرخاشگر نیستیم و می‌‌توانیم به گونهای هدایت شویم که دربارۀ خودمان به‌شکلی دیگر بیندیشیم. استیون فرای هر انقلابی در روابط بشری ـ که ما اکنون در میانۀ یکی از آن‌ها قرار داریم! ـ با درک جدیدی از معنایی که از کلمۀ «انسان» منظور داریم، همراه است. روتخر برخمان موفق شده است با شرح دیدگاهی دربارۀ بشریت (با مشاهدات علمی موجه‌تری در حمایت) این بحث را دوباره مطرح کند.
