اشعار اتوود با زبانی ساده و صمیمی و طنزی هوشیارانه همان دغدغه های همیشگی او را در بر دارد. او به مسئله هویت زنانه در جهان معاصر می پردازد و برای ترسیم این هویت بارها به اساطیر مراجعه می کند. برای اتوود نقش های جنسیتی هنوز هم بر اساس پیش فرض ها و جانبداری های سنتی شکل گرفته اند و باید مورد پرسش قرار گیرند. دیگر اینکه در این آثار مسئله نوشتن و خلق ادبی خود موضوع آثار می شوند. او همواره به نسبت میان هنر و زندگی حساس بوده است.