در این کتاب فرانس از طریق شخصیت‌هایش به سراغ موضوعاتی مثل سیاست قدرت فساد و بی‌عدالتی اجتماعی می‌رود. عنوان آدمک حصیری به نوعی نماد آدم‌هایی است که پوسته‌ای دارند اما درونشان تهی است؛ کسانی که در سیاست یا اجتماع نقشی پررنگ بازی می‌کنند ولی محتوایی واقعی و انسانی ندارند.
